SOLO - over het grote dierenbos in het jaar nul van de Vlaamse Onafhankelijkheid

'Solo — over het grote dierenbos in het jaar nul van de vlaamse onafhankelijkheid' is het fabelachtige verslag van een turbulent jaar uit het leven van een beest dat samen met zijn vrouw de eekhoorn en hun twee welpkes in het centrum van de stad woont, naast een plein vol verslaafden en cafés vol dieren met een doffe pels en kale plekken.

Het verhaal begint op de eerste nacht van de Vlaamse onafhankelijkheid. Midden in die nacht valt buurman zomaar dood neer. En een paar weken later Peet. En zo beginnen lange weken van ontroering en ontreddering waar de achterblijvende dieren het pantser verliezen dat de zenuwbanen beschermt. Zodat een verdwaalde blik in kinderogen of een verre herinnering plots een snaar treffen ergens diep vanbinnen. En bij dit beest vindt die trilling tussen het dof verdriet en de willoze vreetbuien in een onderkomen in kleine onaffe verhaaltjes over zijn welpkes, zijn vrouw de eekhoorn en de doden die nog niet zijn mogen vertrekken.

Een stuk van en gespeeld door schrijver/regisseur Bart Van Nuffelen, op de scène bijgestaan door alle leden van het MartHa!tentatief.
Met grote verbeeldingskracht gaven zij op waarlijk magistrale wijze gestalte aan de beesten van het grote dierenbos. Nooit eerder werd de ziel van een goudvis zo deskundig blootgelegd.

Zo werd SOLO een verhaal over de schurende realiteiten aan het begin van de 21ste eeuw en hoe daar mee om te gaan.