Klein Jowanneke is een aardig manneke

In februari van het jaar 2005 stond Johan samen zijn zus Lieve Petit 7 avonden op het podium van café Venetie. Lieve speelde piano, droeg een gedicht voor en zong een liedje. Johan las columns voor en vertelde tussendoor een paar moppen.

In eerste instantie ontstond dit toneel uit geldgebrek, vanuit de simpele constatatie dat er vier maanden gestempeld moest worden. Vier lange maanden van geldgebrek en nietsdoen.

Klein Jowanneke had van januari tot en met april niks te doen. En dat was goed, want eigenlijk kon hij wel wat rust gebruiken, het was tijd om te herbronnen. Toch was die vier maanden herbronning ook een problematische zaak. Want in normale mensentaal wou dat zeggen dat hij vier maanden moest gaan doppen. En dat hij dus gene nagel had om aan zijn gat te krabben. En toen is Klein Jowanneke beginnen denken. Hoe kan ik hier geld verdienen?

Allerhande ideeën schoten door zijn hoofd.

Eerst wou hij gaan interimmen. Kiekens gaan kaalplukken in de Pluma. Maar dat vond hij dan toch ook maar niks. Niet dat hij daar iets op tegen had, tegen kiekens gaan kaalplukken in de Pluma, maar dan moest hij elke dag om zeven uur opstaan en dat zag hij niet zo goed zitten. Toen dacht Klein Jowanneke: 'een toneel, ik ga een toneel maken. Daar heb ik voor gestudeerd, dat is eigenlijk het enigste dat ik kan, misschien kan ik daar wat geld met verdienen..

Maar toen dacht Klein Jowanneke: 'wat voor een toneel moet dat dan zijn ?'

En toen is Klein Jowanneke achter zijne computer gekropen en is hij beginnen tippen. Over zijn leven. Over zijn lief, zijn familie, over vallen en opstaan.  En zo, dames en heren,  ontstond het waarlijk magistrale, gigantisch fenomenale, toneeltruutstuk: 'Klein Jowanneke is een aardig manneke'