Vuurtoren

Vuurtoren is het verhaal van
Julien van Hereweeghe
en zijn liefde voor Irene

Julien schrijft gedichten
zoals een tekenaar tekent
Julien tekent mensen met woorden
Irene wil zingen
de mensen doen dromen met een liedje

ze lijken op mekaar
en toch ook niet
ze dromen dezelfde dromen
maar in andere kleuren

Het personage van Julie was gebaseerd op leven en werken van Eugène van Mieghem, een kunstenaar die rond het jaar 1900 leefde en werkte in de oude haven van Antwerpen. Zijn vader hield café aan de Van Meterenkaai, aan de Schelde en later in de Montevideostraat op het Eilandje. Daar woonden ze rechtegenover de magazijnen van de Red Star Line.

Hij tekende en schilderde het stads- en havenleven zoals hij het elke dag tegenkwam. Hij tekende schippers en matrozen, dokwerkers en havenboefjes. Maar zijn mooiste werk zijn de schetsen die hij maakte van de landverhuizers. Vanuit zijn raam observeerde en tekende hij het lange wachten en de hoop en het verdriet dat in hun vertrek verscholen lag.

In de zomer van 2004 speelde 'Vuurtoren' op het Antwerpse strand van Sint-Anneke. Samen met MartHa!tentatief hernam Theater Luxemburg in 2005 de voorstelling op een nieuwe locatie. Johan Petit vertelde het verhaal van Julien opnieuw langs de Schelde, maar nu in de oude haven bij de meerpaal waar de schepen van Red Star Line vastlagen. Honderd meter verder liggen de authentieke magazijnen van Red Star Line.